Yo sigo contento

Op zondag mijn tijd met ruim twee minuutjes (28 minuten) aangescherpt op Monserrate. Streeftijd is 21 minuten (tijd van een kennis van mijn coördinator) dus ik moet nog wel een paar keer terugkomen. Had in ieder geval al een stuk beter ingedeeld en geniet er veel van. De vorm begint een beetje te komen. Ik ren intervalrondjes hier in het park met het GPS-horloge van mijn Braziliaanse maatje Paula. Supergaaf, nadeel is alleen dat ik er nu ook eentje wil voor mijn verjaardag!
Op maandag ben ik naar de school voor blinde kinderen geweest om Engelse lessen te geven. We hebben drie verschillende groepen gedaan samen met mijn coördinatoren. De eerste klas wilde niet luisteren dus mijn coördinator besloot de les bij aanvang af te breken. De andere klassen waren een groter succes. Met een klasje van twee kinderen Engelse liedjes gezongen en in een andere klas een les over fruit gegeven. Mijn collega’s hadden het een en ander voorbereid. Afbeeldingen omlijnd met lijm, zodat de kinderen de vorm van het fruit konden voelen en de bijbehorende Engelse namen. De kinderen konden het fruit inkleuren met stiften met de geuren van het bijbehorende fruit. Daarnaast ook een les over instrumenten gegeven. Ik was de dirigent van een orkest en wanneer ik de naam van een instrument riep dan begon diegene te spelen. Veel plezier aan beleefd.
Op dinsdag ben ik naar het daklozenproject geweest. We maakten soep met kippenpoten, maar wel iets anders dan we gewend zijn in Nederland. Op de terugweg kregen we politie escorte om veilig afgezet te worden op een plek waar we een taxi konden oppikken. Erg gelachen, want we wisten niet dat ze ook gevangen transporteerden in de ruimte achter ons. Die waren niet te beroerd om ook te lachen voor de foto. ’s Middags tiramisu gemaakt. Mijn Braziliaanse maatje was terug van familiebezoek, naast souvenirs en Braziliaanse lekkernijen had ze voor mij lange vingers meegenomen, omdat die hier niet verkrijgbaar zijn en we hebben tiramisu gemaakt. Het was wat improviseren met de afwezige keukengerei maar het resultaat was erg goed! ’s Avonds uit geweest. Er is een wekelijkse “Gringo Tuesday-avond”. Gringo is meer een scheldwoord voor Amerikanen (en alle andere westerlingen). Er zijn diverse tafels met vlaggen waar je je eigen taal kan spreken en aansluitend wordt er gedanst. Geen Nederlander gesproken. Zelf weinig plezier aan beleefd en het doordeweekse uitgaan breekt ook wat op dus wat mij betreft sla ik deze avond voortaan over.
Op woensdag zijn we naar de Florida-school geweest. Met de klas met kinderen van omstreeks 10-11 jaar geassisteerd bij de Spaanse les. Toch wel kicken, want ik begreep goed wat de bedoeling was met de opdrachten en ik kon twee moeilijk lerende kinderen goed helpen. In de pauze gillend naar huis gegaan, omdat de kinderen iets te aanhankelijk werden en met tien man tegelijkertijd aan kleren begonnen te trekken, dat was iets te veel van het goede.
Donderdag geholpen bij het constructie-werk team. Op dit moment hebben zij een project bij de school voor blinde kinderen. Ze verven ondermeer hekken en een speeltoestel. Erg geslaagde dag geweest! Naast het project op de school voor blinde kinderen wordt er ook een wereldkaart gemaakt, met reliëf. Daar heb ik zelf niet aan meegewerkt, maar wel trots op het voorlopige resultaat van mijn medevrijwilligers. Er wordt veel liefde in gestoken, de filosofie is, ze kunnen het misschien niet zien, maar dat betekent niet dat het er niet goed uit moet zien.
Veel dank voor Maarten voor de ondersteuning bij het herstellen van mijn computer waardoor ik alsnog foto's kan publiceren!